Fyrst ber að nefna Þórð Þorkelsson Vídalín sem var uppi á árunum 1661-1742. Hann skrifaði jöklarit 1695, það fyrsta sinnar tegundar í sögunni.
Á 18. öld kom Sveinn Pálsson fram á sjónarsviðið eða 1762-1840. Hann lauk við að skrifa yfirlitsrit um íslenska jökla 1795. Handritið lá næstum í heila öld óbirt í Kaupmannahöfn og Kristíaníu (Osló). Sveinn hefði vafalaust hlotið virðingarheitið faðir jöklafræðinnar ef Jöklarit hans hefði birst strax að ritun lokinni.
Þorvaldur Thoroddsen var uppi á árunum 1855-1921. Hann rannsakaði íslenska jökla og lýsti þeim við hámarksútbreiðslu undir lok 19. aldar.
Jón Eyþórsson (1895-1968) hóf að mæla reglulega breytingar á sporðum íslenskra jökla árið 1930 og stóð einnig fyrir mælingum á afkomu Vatnajökuls á 4. áratug 20. aldar í samstarfi við Svía.
Sigurður Þórarinsson 1912-1983 skrifaði margar greinar um íslenska jökla á fyrrihluta 20. aldar og fram eftir ævi.
Sigurjón Rist (1917-1994) mældi margar jökulár um allt land og tók þátt í fjölmörgum jöklaleiðöngrum og mælingum á jöklum.